पावसाचे टपोरे थेंब,
अलगद तुझ्या ओंजळीत घे.
ओंजळीतील पाण्यात बघ,
तुला फक्त मीच दिसेन.
तुझ्या या सोनेरी पापण्या,
सावकाश मिटून घे.
मग तुला दिसणारा चेहरा,
बघ फक्त माझाच असेल.
तुझ्या डोळ्यातील अश्रू ,
गालावर ओघळू दे.
बघ त्या प्रत्येक थेंबात,
फक्त मीच असेन.
प्रेम म्हणजे काय? हे,
एकदा तुझ्या मनाला विचार.
मिळालेल्या उत्तरात बघ,
फक्त माझेच नाव असेल.
तुझ्या सर्व आठवणींना,
या प्रत्येक क्षणात शोध.
प्रत्येक आठवणीत बघ,
तुला फक्त मीच सापडेन.
तुझ्या विचारांच्या गर्ततेत,
एकदा डोकावून बघ.
त्या सर्व विचारांचं निमित्त,
फक्त मीच असेन.
हे सर्व सांगण्याचे कारण,
कदाचित तुला माहित नसेल.
पण तुझ्या प्रेमासाठी आसुसलेला,
बघ या जगात फक्त मीच असेन.
अप्रतिम मित्रा,
ReplyDeleteतुझा हा प्रवास असाच चालू ठेव,
खूप चांगल composition मांडल आहेस.
thanks yaar.....
ReplyDeleteKHARCH THODASA MANATALACH AHE HE SARVANCHAAAAAA.
ReplyDeleteMAST YAR.KHARACH THODSA MANATALACH AHE SARVANCHAAAAAA
ReplyDeletethank you..... :-)
ReplyDeletekhup chan ahet tujya kavita!! kavita vachnya sathi thoda vel jala pan mi jyaveli vachlya ahe tyamule majya marriedlife madhe jalele bhandan mitale ahe tymule thanku friend...
ReplyDeletethank you so much.......I am glad that my poems have helped to improve someone's
Deleterelationship........ :-)
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete