तिला माहित आहे की, तो तिच्यावर खूप प्रेम करतो. पण तो तिच्याजवळ मात्र काहीच बोलत नाही. तेव्हा तिच्या मनात होणारी घालमेल, या कवितेत मांडण्याचा प्रयत्न केला आहे.
काय आहे रे मनात,
सांगशील कधी ?
काळजातलं माझ्या,
ओळखशील कधी ?
शब्द तुझे किती बोलतात,
ओठ मात्र शांत राहतात.
आसुसलेले डोळे माझे,
तुझीच वाट पाहतात.
तुझी प्रत्येक नजर,
काळजात थेट घुसते.
कधी होशील तू माझा ?
फक्त मी एवढंच पुसते.
आज-उद्या करू नकोस,
वेळ असा घालवू नकोस.
ओठांवरल्या शब्दांना,
मागे असा घेऊ नकोस.
का मला छळतोस असा ?
आल्या पावली का वळतोस असा ?
फक्त एकदा विचारून बघ मला,
घेतलाय मी फक्त तुझाच वसा.
फक्त तुझाच वसा...
काय आहे रे मनात,
सांगशील कधी ?
काळजातलं माझ्या,
ओळखशील कधी ?
शब्द तुझे किती बोलतात,
ओठ मात्र शांत राहतात.
आसुसलेले डोळे माझे,
तुझीच वाट पाहतात.
तुझी प्रत्येक नजर,
काळजात थेट घुसते.
कधी होशील तू माझा ?
फक्त मी एवढंच पुसते.
आज-उद्या करू नकोस,
वेळ असा घालवू नकोस.
ओठांवरल्या शब्दांना,
मागे असा घेऊ नकोस.
का मला छळतोस असा ?
आल्या पावली का वळतोस असा ?
फक्त एकदा विचारून बघ मला,
घेतलाय मी फक्त तुझाच वसा.
फक्त तुझाच वसा...
Bhau khupch sundar
ReplyDeleteThank you.....
ReplyDeleteRaje mast.....................Lai bhari
ReplyDelete.
😊
ohh hoo...too gud tech akshare tech shabda pan bhavanacha olava milale ki hotat fule
ReplyDeleteThanks Minal....
ReplyDeleteCHAN
ReplyDeleteThanks.....
ReplyDeleteChan
ReplyDeleteThanks... :)
ReplyDeleteSupperb bro
ReplyDeletethank you...
ReplyDeletenice poem
ReplyDeletemla ek poem tyar karun havi ahe plz....
thanks.. :-)
ReplyDelete