Marathi Kavita | Prem Kavita | Virah Kavita | Aayushya Kavita | Charoli | Shayari
मराठी कविता | प्रेम कविता | विरह कविता | आयुष्य कविता | चारोळी | शायरी

माझ्या ब्लॉगवर तुमचे मनापासून स्वागत आहे.
मी लिहिलेल्या कवितांचा पुरेपूर आस्वाद घ्या आणि हो, आपल्या प्रतिक्रिया / comments नक्की द्या.

Wednesday, November 23, 2011

अंधार दाटलेला...

मिटल्या सार्‍या आशा,
धूसर झाल्या दिशा.
आयुष्याच्या वाटेवरती,
अंधार दाटलेला...

आंधळ्या पावलांना,
पायवाट सापडेना.
झिजलेल्या या मनी,
अंधार दाटलेला...

शब्द आता मुके झाले,
व्यक्त करण्या न काही उरले.
उजळलेल्या दिव्याखाली,
अंधार दाटलेला...

विस्कटली सारी नाती,
हाती उरली फक्त माती.
नात्यांच्या खोल डोहात,
अंधार दाटलेला...

किती फसवे हे जग सारे,
कितीही म्हटलं तरी नश्वर सारे.
आसुसलेल्या डोळ्यांत आता,
अंधार दाटलेला...


Wednesday, November 9, 2011

एक होती मधुराणी...

एक होती मधुराणी,
साधी, सरळ, गोड, गुणी.
कॉलेजात आली ती आणि,
पोरांच्या झाली हृदयाची राणी.
एक होती मधुराणी...

एक होती मधुराणी,
सगळेच म्हणती, "माझी राणी".
एक झलक पाहण्या तिची,
पोरांमध्ये मारामारी.
एक होती मधुराणी...

एक होती मधुराणी,
करणारी बंद माझी वाणी.
दिवस-रात्र आता फक्त,
लिहित होतो तिचीच गाणी.
एक होती मधुराणी...

एक होती मधुराणी,
जणू एक प्रेमकहाणी.
मनी लागले वेड तिचे,
कवितेत फक्त तिचीच तराणी.
एक होती मधुराणी...

एक होती मधुराणी,
पानांवरले जणू दवाचे पाणी.
रोज भेटत होती मला,
हाय-हॅलो पुढे जाताच न्हवती गाडी .
एक होती मधुराणी...

एक होती मधुराणी,
म्हणे, "किती गोड तुझी गाणी."
विचारायचं तिला ठरवलं मनी,
पण तिच्यासमोर अडकली वाणी.

एक होती मधुराणी,
ठसली होती माझ्या मनी.
पण...पण झाली परिक्षा,
संपलं  कोलेज, प्रत्येकाची वेगळी गाडी.
एक होती मधुराणी...

एक होती मधुराणी, 
उरलं डोळ्यात फक्त पाणी.
माझ्या मनातली तिची गाणी,
झाली एक अधुरी कहाणी.
तर अशी होती, ती एक मधुराणी...